بررسی ارتباط سواد سلامت و سبک زندگی سالم در داوطلبین سلامت شهرستان نیشابور: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: سواد سلامت را می توان به صورت توانایی خواندن، درک کردن و عمل کردن بر اساس توصیه های بهداشتی و سلامت تعریف نمود. سواد سلامت و سبک زندگی از عوامل موثر بر سلامت هستند. هدف از این مطالعه ارزیابی سطح سواد سلامت و ارتباط آن با سبک زندگی سالم در رابطین بهداشتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی، 250 نفر از رابطین بهداشتی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه سبک زندگی سالم(HPLPΙΙ) و پرسش نامه سواد سلامت عملکردی بزرگسالان(TOFHLA) انجام شد. برای آنالیز داده ها از شاخص های توصیفی و نیز برای بررسی ارتباط متغیرها از آزمون آماری کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. یافته های پژوهش: میانگین سن افراد مورد پژوهش 7/9+9/32 سال بود. 5/61 درصد دارای سطح تحصیلات ابتدایی و راهنمایی بودند. سواد سلامت 6/44 درصد از رابطین در حد ناکافی، 2/32 درصد مرزی و 1/23 درصد در حد کافی بود. میانگین نمره سبک زندگی سالم در افراد مورد بررسی 8/23+130 محاسبه گردید. در این مطالعه بین سن، سطح تحصیلات و سطح سواد سلامت ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد، به طوری که سواد سلامت ناکافی در افراد با سنین بالاتر و تحصیلات کمتر شایع تر بود. بین سطح سواد سلامت با تغذیه، معنویت، مسئولیت پذیری سلامت، فعالیت فیزیکی، روابط بین فردی و مدیریت استرس همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده گردید(P<0.001). بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش سطح سواد سلامت را در رابطین بهداشتی پایین نشان داد. این موضوع نشان از لزوم توجه به مسئله سواد سلامت و تلاش در جهت بهبود سطح سواد سلامت افراد می دهد. ایجاد رسانه ها و مواد آموزشی ساده ، قابل فهم و دسترس و هم چنین مداخلات آموزشی تئوری محور از جمله راه های افزایش سطح سواد سلامت می باشند.